facebooktwittersocial icons 6

Together We Can Make A Difference
For Those Affected By Sarcomas!

Σάρκωμα Μαλακών Μορίων

Τα σαρκώματα μαλακών μορίων ή διαφορετικά σπλαγχνικά σαρκώματα (εξαιρούνται οι στρωματικοί όγκοι γαστρεντερικού) είναι σπάνιοι όγκοι: Μόλις 4-5 άτομα στους 100000 διεγιγνώσκονται με σάρκωμα μαλακών μορίων κάθε χρόνο στην Ευρώπη. Συνολικά οι άνδρες έχουν λίγο μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης σε σχέση με τις γυναίκες και πιο συχνά εμφανίζονται σε ηλικίες άνω των 55 ετών, με μέση ηλικία διάγνωσης τα 59 έτη.

Τα σαρκώματα μαλακών μορίων συχνά αναπτύσσονται στους μυς, αρθρώσεις, λίπος, νεύρα, δέρμα και αγγεία. Επηρεάζουν τα χέρια, πόδια και κορμό με πιο συχνές εντοπίσεις τα άκρα. Σε ένα σημαντικό ποσοστό εμφανίζονται στην κοιλιακή χώρα οπισθοπεριτοναϊκά και στο αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας.

Πιο συχνά σαρκώματα μαλακών μορίων σε ενήλικες

Λειομυοσάρκωμα 15-25%
Λιποσάρκωμα                                             10-15%
Αδιαφοροποίητο Πλειομορφικό Σάρκωμα που δεν ταξινομείται αλλού
(Κακόηθες Ινώδες Ιστιοκύττωμα)                      
15-25%
Συνοβιακό σάρκωμα                                             6-10%

GIST (στρωματικοί όγκοι γαστρεντερικού)       

3-5%
Κακοήθεις όγκοι περιφερικών νεύρων (MPNST) 3-5%

Ινοσάρκωμα                                  

2-3%
Αγγειοσάρκωμα                                             2-3%
 

Ραβδομυοσάρκωμα                                                                             

 ~ 2%
 Ενδομητροειδές Στρωματικό Σάρκωμα  1-2%
 Επιθηλιοειδές σάρκωμα  ~ 1%
 Διαυγοκυτταρικό σάρκωμα    ~ 1%
Κυψελιδικό σάρκωμα                                             ~ 1%
Μονήρεις Ινώδεις όγκοι                                                            ~ 1%
Δεσμοειδείς όγκοι/ Επιθετική Ινωμάτωση  ~ 1%
Δερματοινοσάρκωμα προβάλλον                                             <1%

Παρόλο που η αιτία των περισσοτέρων σαρκωμάτων μαλακών μορίων δεν είναι γνωστή, υπάρχουν παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τη νόσο. Αυτοί περιλαμβάνουν γενετικά σύνδρομα, ακτινοβολία και έκθεση σε χημικά (πχ. ζιζανοκτόνα και χλωροφαινόλες).