Δυστυχώς, τα σαρκώματα οστών περνούν απαρατήρητα καθότι μπορεί να μην εμφανίσουν κάποιο σύμπτωμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν υπάρχουν συμπτώματα, αυτό εξαρτάται από την εντόπιση, δηλαδή το που βρίσκεται ο όγκος. Πιο συχνά οι ασθενείς βιώνουν τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Πόνο ή πρήξιμο εκεί που εντοπίζεται ο όγκος. Ο πόνος δεν είναι απαραίτητα μόνιμος. Μπορεί να έρχεται και να φεύγει αρχικά και στη συνέχεια να γίνεται πιο ισχυρός και σταθερός. Κατά την κίνηση ο πόνος μπορεί να επιδεινώνεται και το πρήξιμο των γύρω ιστών να είναι πιο πιθανό.
- Οίδημα στις αρθρώσεις και ακαμψία: Ένας όγκος κοντά ή πάνω στις αρθρώσεις μπορεί να προκαλέσει στην άρθρωση πρήξιμο και να την κάνει άκαμπτη. Αυτοί οι περιορισμοί στην κίνηση μπορεί να είναι επώδυνοι.
- Να κουτσαίνουν: Το οστό με τον όγκο μπορεί να σπάσει, να υποστεί κάταγμα και να χρειάζεται επείγουσα αντιμετώπιση. Αν δεν τεθεί διάγνωση και επουλωθεί στραβά ένα μικρό κάταγμα, αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να κουτσαίνει ο ασθενής και ενδεχομένως στη συνέχεια να προκληθούν και νέα κατάγματα.
- Σπάνια ασθενείς με σάρκωμα οστών έχουν συμπτώματα όπως πυρετό, γενική αδιαθεσία, απώλεια βάρους και αναιμία που μπορεί να οφείλεται ενδεχομένως σε χαμηλό αιματοκρίτη.
Τα σαρκώματα οστών είναι πολλές φορές δύσκολο να τα αναγνωρίσουν κλινικοί ιατροί, ακτινολόγοι και παθολογοανατόμοι. Σε απλή ακτινογραφία μπορεί να μη μπορεί να το διακρίνει ένα άπειρο μάτι αν και η υποψία ενδεχομένως θα τεθεί. Επομένως, όλοι οι ασθενείς με υποψία για πρωτοπαθές κακόηθες όγκο οστών πρέπει να παραπέμπονται σε κέντρα αναφοράς ή σε νοσοκομεία που ανήκουν σε δίκτυο κέντρων αναφοράς. Η βιοψία δε θα πρέπει να λαμβάνεται από χειρουργούς που δεν αντιμετωπίζουν συχνά τέτοιους όγκους.