Istnieje kilka sposobów leczenia mięsaków tkanek miękkich, które są wybierane zależnie od podtypu mięsaka (typu) i stadium choroby (zlokalizowana / zaawansowana). Ogólnie rzecz biorąc, leczenie mięsaków tkanek miękkich jest "wieloośrodkowe". Oznacza to, że różne rodzaje terapii są stosowane narastająco, naprzemiennie, a czasami równocześnie.

Szczególnie w sytuacji jeśli nowotwór rozprzestrzenił się już na inne narządy, decyzja o sposobie leczenia jest bardzo złożona, ponieważ zależy od rodzaju nowotworu i sposobu jego rozprzestrzeniania się.

Uwaga: Strategia leczenia powinna być zawsze ustalana przez multidyscyplinarny zespół.

Leczenie chirurgiczne

Większość pacjentów, u których zdiagnozowano mięsaka jest poddawana operacji w ramach planu leczenia. W przypadku tzw. zlokalizowanych mięsaków tkanek miękkich - jeśli guz występuje jedynie w pierwotnej lokalizacji - usunięcie guza jest standardowym leczeniem, czasami w połączeniu z radioterapią i chemioterapią. Większość wyleczeń następuje dzięki operacji (operacja, resekcja).

Podczas usuwania guza, chirurg usuwa również otaczającą tkankę, co zmniejsza ryzyko nawrotu guza.

Leczenie chirurgiczne odgrywa istotną rolę nie tylko w leczeniu zlokalizowanych mięsaków – istnieją wielorakie przyczyny zastosowanie tego sposobu leczenia: usunięcie pierwotnego guza, usunięcie innych zmian lub przerzutów, lub złagodzenie niektórych objawów i dolegliwości.

Uwaga: Leczenie chirurgiczne musi być przeprowadzanie przez chirurga specjalizującego się w leczeniu tego rodzaju choroby.

Radioterapia

Radioterapia jest stosowana w celu miejscowego zniszczenia tkanki nowotworowej po zabiegu chirurgicznym (leczenie uzupełniające). Jednakże ta metoda jest stosowana bardzo rzadko w leczeniu mięsaka tkanek miękkich. W przypadkach, gdy leczenie chirurgiczne nie jest możliwe, ponieważ guzy nie są operacyjne lub są operacyjne tylko w bardzo ograniczonym zakresie, radioterapia może stać się podstawową formą leczenia.

W przypadku mięsaków tkanek miękkich radioterapię można ogólnie stosować przed, w trakcie lub po zabiegu chirurgicznym. W przypadku leczenia wielu mięsaków standardowe jest połączenie leczenia chirurgicznego i radioterapii. Radioterapia może być stosowana aby zniszczyć zmiany, których nie można było chirurgicznie usunąć, takie jak na przykład komórki mikroskopowe pozostawione po zabiegu, które mogłyby spowodować nawrót choroby.

Terapia systemowa: Chemioterapia i terapie celowane

Chirurgia i radioterapia są zabiegami miejscowymi, podczas gdy chemioterapia jest leczeniem systemowym (wpływa na całe ciało). W zależności od stadium choroby może być stosowana jako forma leczenia właściwego (leczenie), przedoperacyjnego (przed operacją), pooperacyjnego (po zabiegu) lub być paliatywną formę leczenia. Leki cytostatyczne mogą być podawane oddzielnie (= monoterapia), lub w połączeniu z innymi lekami (= leczenie wieloma chemioterapeutykami , lub terapia skojarzona), lub w indywidualnie określony sposób.

Decyzja o rodzaju zastosowanej terapii zależy od kilku kryteriów: statusu zatwierdzenia lub wykazania skuteczności w odniesieniu do konkretnych podtypów, stadium choroby, celu leczenia, spodziewanych skutków ubocznych, ogólnego stanu zdrowia pacjenta i jego/jej sytuacji osobistej.

Najczęściej stosowanymi chemioterapiami są doksorubicyna i ifosfamid, ale także dakarbazyna (DTIC), docetaksel, gemcytabina, paklitaksel i eribulina.

Od wielu lat nie odnotowano istotnych przełomów w leczeniu mięsaków. W 2007 r. preparat Trabectedin został dopuszczony do leczenia mięsaków tkanek miękkich. Może być stosowany gdy choroba już się rozprzestrzeniła (zaawansowana choroba) lub jeśli wstępna chemioterapia (= terapia pierwszego rzutu) okazała się nieskuteczna lub nie jest tolerowana.

Oprócz chemioterapii, nowsze terapie ukierunkowane mogą być opcją w konkretnych podtypach mięsaków tkanek miękkich: Imatinib (Glivec^®) w leczeniu GIST (guzów stromalnych) i DFSP (= włokniakomięsak guzowaty skóry), Sunitinib (Sutent^®) w leczeniu GIST, Regorafenib w leczeniu GIST i Pazopanib (Votrient^®) w przypadku niektórych podtypów zaawansowanych mięsaków tkanek miękkich.